اصل یکم- کودک باید از تمامی حقوق مندرج در این اعلامیه برخوردار شود . همۀ کودکان بدون استثناء و تبعیض و بدون در نظر گرفتن نژاد ، رنگ ، زبان ، دین ، عقاید سیاسی یا سایر عقاید ، منشاء اجتماعی یا ملی ، ثروت ، تولّد و یا ویژگیهای فردی دیگر یا خانوادگی مشمول این حقوق میشوند.
اصل دوّم- کودک باید از حمایت ویژه برخوردار شود و امکانات و وسایل ضروری جهت پرورش بدنی ، فکری ، اخلاقی و اجتماعی وی بنحوی سالم و طبیعی ، در محیطی آزاد و محترم ، توسط قانون یا مراجع ذیربط در اختیار وی قرار گیرد و در وضع قوانینی بدین منظور منافع کودکان باید ، بالاترین اولوویت را داشته باشد.
اصل سوّم- کودک باید از بدو تولّد صاحب اسم و ملیّت گردد.
اصل چهارم- کودک باید از امنیت اجتماعی بهره مند گردد ، درمحیطی سالم پرورش یابد و بدین منظور کودکان و مادران باید از مراقبت و حمایت خاص که شامل توجه کافی قبل و بعد از تولد میشود ، بهره مند شوند.
اصل پنجم- کودکی که از لحاظ بدنی ، فکری یا اجتماعی معلول است ، باید تحت توجه خاص ، آموزش و مراقبت لازم متناسب با وضع خاص وی ، قرار گیرد.
اصل ششم- کودک جهت پرورش کامل و متعادل شخصیّتش نیاز به محبت و تفاهم دارد و باید حتی الامکان تحت توجه و سرپرستی والدین خود و به هر صورت در فضایی پر مهر و محبت در امنیت اخلاقی و مادّی پرورش یابد.
اصل هفتم- کودک بایداز آموزش رایگان و اجباری حداقل در مدارج ابتدایی بهره مند گردد.
اصل هشتم- کودک باید در هر شرایطی جزء اولین کسانی باشد که از حمایت وتسهیلات بهر مند میگردد.
اصل نهم- کودک باید در برابر هرگونه غفلت ، ظلم ، شقاوت و استثمار حمایت شود . کودک نباید به هر شکلی وسیلۀ مبادله قرار گیرد . کودک نباید قبل از رسیدن به حداقل سن مناسب به استخدام درآید ونباید به هیچوجه امکان و یا اجازۀ استخدام کودک در کارهایی داده شود که به سلامت یا آموزش وی لطمه زده و یا باعث اختلال رشد بدنی ، فکری و یا اخلاقی وی گردد.
اصل دهم- کودک باید در مقابل هرگونه اعمال و رفتاری که ترویج تبعیضات نژادی ، مذهبی و ... را ممکن میسازد ، حمایت شود.
کودک باید با روحیه ای پر تفاهم ، گذشت ، معتقد به دوستی بین مردم ، صلح و برادری جهان و با آگاهی کامل بر اینکه توانایی و استعداد وی باید وقف خدمت به همنوعانش شود ، پرورش یابد/.